Το κάπνισμα έχει χρησιμοποιηθεί για πολλές χιλιάδες χρόνια ως τρόπος να αρωματιστεί και να διατηρηθεί το φαγητό. Οι πρόγονοι μας ανακάλυψαν συγκυριακά ότι τα τρόφιμα που εκτίθενται στον καπνό διατηρούνται για περισσότερο χρόνο.
Οι μέθοδοι καπνίσματος έχουν περάσει από γενιά σε γενιά και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σε μεγάλο βαθμό σήμερα σε όλο τον κόσμο. Σε ορισμένες χώρες οι ίδιες τεχνικές αποτελούν βασικό τρόπο συντήρησης ψαριών και κρέατος. Συγκεκριμένα, συνηθίζονταν το φθινόπωρο να γίνεται το κάπνισμα για να υπάρχει απόθεμα ψαριού και κρέατος για τον χειμώνα που το κυνήγι είναι δύσκολο.
Στη μεσαιωνική Ευρώπη όταν έσφαζαν ένα ολόκληρο ζώο όπως το γουρούνι, το μεγαλύτερο μέρος του ζώου καπνιζόταν έτσι ώστε να συντηρηθεί. Πολλά από τα σπίτια είχαν μικρούς χώρους ειδικά για το κάπνισμα και την αποθήκευση του κρέατος.
Οι λιγότερο εύποροι κρεμούσαν το κρέας τους μπροστά στο τζάκι τους τη νύχτα. Τοποθετούσαν στάχτες πάνω στα κάρβουνα για να σβήσουν τις φλόγες με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το ιδανικό περιβάλλον για να καπνιστεί το κρέας και το ψάρι τους.
Σήμερα, παρόλο που όλοι μας έχουμε ψυγείο τα καπνιστά είναι ιδιαίτερα αγαπητά λόγω της ιδιαίτερης γεύσης του! Στην Αλάσκα, στο Καναδά, στη Νότια Αμερική, στη Γριλανδία, στην Ισλανδία, στη Σκανδιναβία, στη Σιβηρία, στη Βόρεια Ρωσία και στην Ευρώπη εξακολουθούν να ασκούν τη τέχνη του καπνίσματος και αποτελεί μέρος της καθημερινής τους διατροφής. Το ζαμπόν, το μπέικον, το λουκάνικο, το σαλάμι , η καπνιστή ρέγγα, ο καπνιστός σολομός και η καπνιστή πέστροφα είναι καλά παραδείγματα για το πως το καπνιστό έχει σημαντική θέση στη διατροφή μας. Ακόμα και στις χώρες που το κάπνισμα του κρέατος δεν είχε έντονη παρουσία σήμερα κερδίζει συνεχώς νέους φίλους! Ο λόγος που συμβαίνει είναι η πρόσβαση σε νέες τεχνολογίες καπνίσματος που μειώνουν τον χρόνο καπνίσματος σε σχέση με τις παλιές μεθόδους.
